Göz Değmesin Gözlerine…

Bir engindi sanki boğulmaya değecek
Bir cennetti sanki girmeye özenecek
Bir şiir gibiydi, sinmişti dizelere
Kapat ki görünmesin!
Göz değmesin gözlerine.

Bir tüy kadar hafif, zarif ve incecikken
Umut dolu sevgiye dopdolu uzanırken
Boş kalmasın sıkı tut, sımsıkı ellerimden
Bırakma ne olursun,
El değmesin ellerine.

Sevgiyi anlatan bir şiir gibi
Duygusunda mı, sevgisinde mi?
Konuşma! Duyulmasın,
Söz gelmesin sözlerine.

(29.01.1989-Kırklareli/Pehlivanköy)
“Ana Antolojisi–1993–2” yayınlandı

Ahmet Alıcı (efsane)

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.